Benzoesan sodu (E211) - efekt przyjmowania z pokarmem
Benzoesan sodu (E211) - stosuje się go w napojach gazowanych, lekach doustnych, płynach do płukania ust i jako dodatek do kwaśnych produktów i słodkich takich jak czekolada, ryby, sosy, dodatki do sałatek, dżemy i soki owocowe.
Aby nadać czytającym większego zainteresowania tym związkiem, podamy niechętnie przytaczany fakt na temat tego środka chemicznego:
Benzoesan sodu w połączeniu z witaminą C powoduje powstanie BENZENU w organizmie - jednej z najbardziej rakotwórczych substancji znanych człowiekowi. Wspólne występowanie tych dwóch substancji najczęściej można spotkać w napojach gazowanych, napojach i przetworach owocowych.
Kolejnym mało znanym faktem jest szkodliwe działanie benzoesanu sodu na mitochondria.
Benzoesan sodu w mitochondriach jest sprzęgany z glicyną tworząc kwas hipurowy. Nadmierne obciążenie tym cyklem metabolicznym prowadzi do uszkodzenia mitochondriów które są centrum energetycznym komórek. Brak zdolności do tworzenia energii na drodze oddychania komórkowego, zmusza komórkę do zmiany szlaku energetycznego w którym glukoza jak źródło energii zamiast do cyklu Krebsa, zostaje poddana fermentacji.
Ta zmiana sposobu wykorzystania energii jest charakterystyczna dla komórek nowotworowych, a jej schemat w 1931 roku udowodnił Dr. Otto Wartburg, za co został nagrodzony nagrodą Nobla.
Benzoesan sodu bezpowrotnie uszkadza strukturę flory bakteryjnej. Dziś już wiadomo, że zaburzenia struktury flory bakteryjnej są łączone z chorobami autoimmunologicznymi takimi jak RZS, stwardnienie rozsiane, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba Hashimoto.
Niestety dysbiozę bakteryjną czyli zaburzenia struktury flory bakteryjnej udowodniono także w autyzmie, chorobie Parkinsona oraz Alzheimera.