Migotanie przedsionków (AFib, AF) - przyczyny, leczenie
Nadmierna ekspozycja na rtęć i migotanie przedsionków
Z wielkim zainteresowaniem przeczytaliśmy artykuł zatytułowany "Arytmiczny epizod po ekspozycji na rtęć i udane leczenie chelatowaniem: opis przypadku." Autor Karakulak zgłosił przypadek ostrego zatrucia rtęcią, po którym następowała 7-dniowa historia złego samopoczucia, zmęczenia, słabości w nogach i ramionach, nietypowy bólu w klatce piersiowej u 32-letniej kobiety Anatol J Cardiol 2015.
Zespół ostrej toksyczności rtęci ujawnił się w ciągu 24 godzin po przejściu rtęci metalicznej (Hg0). Źródłem ostrego zatrucia było uwolnienie pierwiastka (Hg0) ze złamanej lampy fluorescencyjnej. Cieszymy się z tej interesującej pracy, ale chcielibyśmy poruszyć jedną kwestię dotyczącą jej interpretacji. Nie ma wątpliwości, że rtęć (jako pierwiastkowa rtęć i / lub tlenek rtęci) jest uwalniana ze złamanej lampy fluorescencyjnej. Ale jeśli ta ostatnia wydziela znaczne ilości (Hg0), niektóre inne pierwiastki metaliczne mogą zostać uwolnione z pękniętych żarówek, potencjalnie powodując niekorzystne skutki sercowo-naczyniowe.
Kiedy lampa fluorescencyjna jest uszkodzona, arsen (As) i ołów (Pb) są również uwalniane do powietrza i są uważane za potencjalnie szkodliwe dla serca. Podczas przypadkowych ekspozycji zarówno arsen (As), jak i ołów (Pb) mogą przyczyniać się do arytmii i tachykardii u ludzi. Dlatego w omawianym przypadku epizod napadowego migotania przedsionków może być związany z addytywnym działaniem toksycznym wywołanym kombinacją wielokrotnych ekspozycji na metale ciężkie tj. rtęć metaliczną (Hg0), arsenem (As) i ołowiem ( Pb).
Autorzy otrzymają pochwałę za opis przypadku kobiety z zaburzeniami rytmu serca po zatruciu rtęcią i wysokim wskaźnikiem podejrzenia oraz dokładną analizą rtęci w bioindykatorach.
źródło: